روش آزمایشییکی از روشهای تحقیق در روانشناسی، روش آزمایشی (Experimental method) است؛ در این روش، اطلاعات حاصل بر پایه تجربههای عینی و آزمایشگاهی به دست میآید. در اکثر دانشها، حقیقت با بهکارگیری روشهای علمی (Scientific methods) به دست میآید. البته روشهای پژوهشی آنها یکسان نیستند بلکه هر دسته از آنها به روش خاص خود تحقیق میشوند. روانشناسی نیز که یکی از پردامنهترین و کوشاترین علوم انسانی است، دارای روش علمی خاص خود است و همین روش علمی است که به کار میآید تا مطالعه علم رفتار را از دشواری برهاند. آنچه علم را تعریف میکند موضوع تحقیق آن نیست بلکه روش تحقیق آن است. علمی بودن یا نبودن رویکرد مهم است. در انتخاب شیوه پژوهش، روشهایی وجود دارد که در کسب، طبقهبندی، کاربرد و ارزش اطلاعات از لحاظ توانایی تشخیص متفاوتند. [۱]
عظیمی، سیروس، اصول روانشناسی عمومی، تهران، دهخدا، چاپ دهم، ص۴۰.
۱ - توضیح اجمالیدر روش آزمایشی (Experimental method) معتبر، اطلاعات حاصل بر پایه تجربههای عینی و آزمایشگاهی به دست میآید. این روش مرز بین حقیقت و مجاز و درست و نادرست در بسیاری از مسایل روانشناسی را تعیین میکند. اگر بخواهیم اثر عاملی را در عوامل دیگر بسنجیم آن را متغیر و عامل یا عوامل دیگر را ثابت نگه میداریم. محرک و پاسخ، متغیر وابسته، گروه آزمایشی، گواه و آزمودنی از ابزار لازم در این روش هستند. ۲ - پانویس
۳ - منبعسایت پژوهه، برگرفته از مقاله «روشهای تحقیق در روانشناسی »، تاریخ بازیابی ۹۷/۱۲/۱۵. |